Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Ο δεκάλογος του μικροαστού - τίποτα καινούριο.

- Ο μικροαστός γουστάρει ηγέτη. Γουστάρει "Ανδρέα". Γουστάρει ανάθεση. Αυτός είναι βλαμένος ή εσύ είσαι ορφανό του Στάλιν; Πάει ο πατερούλης, πέθανε. Ο Μπογιόπουλος τα λέει ωραία. Σωστές απόψεις έχεις, αλλά δεν έχτε έναν ηγέτη. Η Ελλάδα θέλει έναν ηγέτη.


- Ο μικροαστός γουστάρει να κλαίγεται. Για όλα φταίει κάποιος, όχι αυτός. Μπορεί να έχει καταλάβει και τον τρόπο με τον οποίο "για όλα φταίει το σύστημα", αλλά ποτέ δε φταίει ο ίδιος. Εξάλλου, για τη λύση του προβλήματος υπάρχει ο ΑΛΛΟΣ, ο Ανδρέας που σου είπα, ο Χαρίλαος, ο Αλέξης, ο Καραμανλής, υπάρχει ο ηγέτης, "το κόμμα", "εσείς η νεολαία".


- Τρέφεται από αυταπάτες πως μια -ηγετική πάντα- ομάδα, με ένα χαρισματικό ηγέτη και σωστούς και τίμιους ανθρώπους δίπλα του, μπορεί να αλλάξει τα πάντα, ανεξάρτητα από το τί θέλει ο Μπόμπολας ή ο Βαρδινογιάννης. Εντάξει, μπορεί κάπου να διάβασε για τον Τσε και τον Άρη και να θαυμάζει, δε θα γίνει όμως κι ο ίδιος. Όλοι το ίδιο είμαστε; Αυτοί είδες πού κατέληξαν; Τους έφαγε το κόμμα. Όλα τα κόμματα είναι ίδια. Είναι κατά των κομμάτων. Η CIA, η ΕΕ και το NATO είναι ευλογία για τον τόπο.


- Όταν λέει πως θα αλλάξουνε τα πάντα, εννοεί είτε πως θα πάρει αύξηση στις καλές εποχές, είτε πως θα μπορεί να περνάει πάρα πολύ καλά και στις δύσκολες εποχές, διατηρώντας την υψηλόμισθη θέση του, το μαγαζάκι του, την επιχείρησή του, τα προνόμιά του, τα οποία στην πραγματικότητα κατασπαράζει το κεφάλαιο όταν δεν έχει χώρο να επενδύσει. Ναι, μικροαστέ, τα κάνεις αυτά, εσύ, που νόμιζες πως το τεχνικό σου γραφείο θα είναι για πάντα ανοιχτό, πως τα φαρμακεία δεν κλείνουν και πως το παιδί σου θα βολευτεί σε κάποια καλή θέση (δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας, δεν έχει σημασία, μαγαζί έκανες και τον πρώτο) ή θα μπορέσει να συνεχίσει τη δουλειά σου. Και τί να σου κάνει εσένα το Carefour; Έχεις τόσα χρόνια στην πιάτσα!


- Βέβαια, ο χαρισματικός ηγέτης και η ομάδα του που διατηρεί στη θέση τους τους μικροαστούς - τρέφει και τρέφεται από τους μικροαστούς, δεν είναι δικτάτορες. Όχι βέβαια. Τώρα, αν κάτω από το αγέρωχο βλέμμα του ηγέτη υπάρχουνε μερικοί άνθρωποι που δε μορφώθηκαν ποτέ (όσο μπορεί να μορφωθεί κάποιος από την κρατική φοίτηση σε εκπαιδευτήρια σκυφτοκεφαλάκηδων και την ιδιωτική εκπαίδευση), κάποιοι που όλοι τους τη ζωή θα δουλεύουνε με τα χέρια τους μέχρι να βγούνε κι αυτά σε αχρηστεία, κάποιες γυναίκες που θα τρίβουνε μια ζωή σκάλες, γι' αυτά δε φταίει ο ηγέτης, είναι απλά το κακό τους το κεφάλι που δεν μπόρεσαν, υπήρχε πάντα και θα υπάρχει εκμετάλλευση στην κοινωνία, είναι αυτό που είναι.


- Ο μικροαστός θέλει να ξεφύγει από τα πατροπαράδοτα, από την διεπόμενη από πατριαρχικές αξίες ζωή του και τη συνεπαγόμενη μιζέρια της. Και πραγματικά του δίνει και καταλαβαίνει. Θα του δείξει αυτός. Ποιος θα δείξει σε ποιον; Δεν έχει σημασία. Θα του δείξει αυτός. Αγοράζει μηχανές, αγοράζει κιθάρες, αγοράζει σκυλιά, αγοράζει αυτοκίνητα, αγοράζει σιλικόνη, αγοράζει έργα τέχνης, αγοράζειτρέντυ ρούχα, αγοράζει εναλλακτικά ρούχα, ντύνεται με μαύρα, είναι γκοθάς, είναι μεταλάς, αγοράζειστυλ, αγοράζει τηλεόραση, ροκάρει, ραπάρει, τα νύχια του λιμάρει, αγοράζει στα Εξάρχεια, μπορεί και να το νοικιάζει, αγοράζει μακρύ μαλλί (τί θα έλεγε για ξυρισμένο μαλλί;),  αγοράζει μπότοξ, αγοράζειμπεγλέρι, αγοράζει ναρκωτικά, αγοράζει μαγκιά άμα θέλει, ντύνεται με ιδεολογία, αν φοριούνταν οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας θα τις φορούσε για να δείξει πως πιστεύει σε μια άλλη κοινωνία, ντύνεται για να δείξει πως έχει ιδεολογία, ντύνεται για να του δείξει αυτός. Ποιος θα δείξει σε ποιον; Έχει καμία σημασία; Έχει κάτι κάποια σημασία; Υπάρχει θεός; Τελικά μας ψεκάζουν, είχε δίκαιο ο Λιακόπουλος.


- Ο μικροαστός δικαιολογεί τη ρέκλα του, το ξύσιμο στον καναπέ με τη δικαιολογία "δεν αλλάζει τίποτα". Πιστεύει πραγματικά πως όλα θα μείνουνε στατικά κι όταν αλλάζουν τα πράγματα τρομάζει, θέλει ηγέτη, ξανατρέχει στον μπαμπά, ξαναβρίσκει τον Ανδρέα κι ας τον λένε Αλέξη, ανησυχεί για την πατρίδα και ξαναεπιλέγει φασισμό, ξαναεπιλέγει άλλος να βγάλει το φίδι από την τρύπα, άλλος να κλείσει τους λογαριασμούς που άλλωστε δεν άνοιξε ο ίδιος. Αυτός τη ζωή του θέλει να κάνει, ποιον ενοχλεί; Ο μικροαστός δεν ενοχλεί κανέναν. Αρκεί να μην του ενοχλήσεις το δικαίωμα να είναι βολεμένος.


- Ο μικροαστός δεν ενοχλεί κανέναν λοιπόν. Γιατί να αντιπαλέψει μια ιδεολογία είτε φασιστική είτε κομμουνιστική; Όλα τα ίδια είναι. Τα σιχάθηκε τα κόμματα. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει άλλωστε, δημοκρατία έχουμε. Καταδικάζονται οι πράξεις, όχι οι ιδεολογίες. Τώρα, αν λέει πού και πού καμία μπηχτή για τα αναρχοκομμούνια, αν πού και πού μεταξύ σοβαρού αστείου σου είπε πως εκεί που μαζεύεστε (εσείς, τα αναρχοκομμούνια) θα ήταν ευτυχία να περνούσε μια μπουλντόζα, δε σημαίνει πως θα το κάνει ο ίδιος. Ο ίδιος θέλει να παραμείνει σταθερός στη θέση του.

- Ο μικροαστός θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει στη θέση του. Θα γίνει και φασίστας. Κι αν δεν κρατήσει ο φασισμός μπορεί να γίνει και αριστερός, μη σου πω θα το ρίξει και στον Αλέξη. Επαναστάτης! Αυτός νομίζεις δεν έχει πάει σε πορείες; Δεν αγωνίστηκε; Ξέρεις πόσες φορές τα έχει βάλει με την αστυνομία; Πιωμένος; Ύστερα από ξέφρενο γλέντι στου Βέρτη;


- Ο μικροαστείος τέλος, έχει άποψη. Για όλα. Αντικειμενική.

 
Bookmark and Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου