Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Όταν στις πλατείες ζεσταινόταν το «αυγό του φιδιού»




Πάνε δύο περίπου χρόνια απ' το ξέσπασμα των «αγανακτισμένων» και τις καθημερινές απογευματινές τους συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, που άρχισαν να ξεθωριάζουν στις αρχές του καλοκαιριού του 2011, αφού αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν «φτάνει να γεμίσουμε τις πλατείες» για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση. Επρόκειτο για μαζικά συλλαλητήρια που τα συγκροτούσαν ετερόκλητες πολιτικά και κοινωνικά δυνάμεις με σήμα κατατεθέν τους τον «αυθόρμητο» και «απολίτικο» χαρακτήρα τους. Κινητοποιήσεις που σύσσωμες αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις περιέβαλαν με στοργή, ευθέως ανάλογη του ταξικού τους μίσους για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η προβολή που επιφύλαξαν στους «αγανακτισμένους» τα αστικά ΜΜΕ υπήρξε κραυγαλέα, σε σχέση με την αποσιώπηση ή τη συκοφάντηση των κινητοποιήσεων του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος.
Στην πλατεία Συντάγματος στήθηκε ένα γερό παιχνίδι με έπαθλο συνειδήσεις που αναζητούσαν στα τυφλά διέξοδο, που άγονταν από μικροαστική ανυπομονησία, ανθρώπων πραγματικά οργισμένων, όχι όμως αποφασισμένων για την ανάγκη να μετουσιώσουν την οργή τους σε ταξική πάλη. Οι συνειδήσεις αυτές χειραγωγήθηκαν και τελικά ενσωματώθηκαν από δυνάμεις που παρενέβαιναν σχεδιασμένα για να καναλιζάρουν την αγανάκτηση και να εκτονωθεί ανώδυνα για το σύστημα. Κερδισμένη μεταξύ άλλων βγήκε η Χρυσή Αυγή.
Μέρος της πλατείας αποτέλεσε σωστό εκκολαπτήριο των φασιστικών της απόψεων με αλαλαγμούς όπως «Να καεί, να καεί το μπ... η Βουλή», οι «300 στο Γουδή», «Κλέφτες, κλέφτες» κλπ., που αναπαράγονταν στο πανελλήνιο απ' τα ΜΜΕ. Εκεί συναντούσε κανείς, να ξεσηκώνουν με τέτοια συνθήματα το πλήθος, ανθρώπους σκοτεινών μηχανισμών και θυλάκων, γνωστούς εθνικιστές, μέλη ειδικών ομάδων φιλάθλων, που τα Σαββατοκύριακα απαντώνται στα γήπεδα και τις άλλες μέρες μπράβοι σε νυκτερινά κέντρα.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτοί. Έλεγε τότε ο Δ. Παπαδημούλης (ρ/σ ΑΝΤ1): «Τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών είναι: Γιατί δεν πληρώνουν οι πλούσιοι; Γιατί δεν πιάνεται η φοροδιαφυγή; Γιατί δεν πάει κανένας φυλακή; (...) Όλα αυτά που θέτουν επί τάπητος οι αγανακτισμένοι πολίτες».
Το «πάνω μέρος» της πλατείας, που τσουβάλιαζε αυθαίρετα, οξύνοντας τα πιο αντιδραστικά, εθνικιστικά αντανακλαστικά ανώριμων πολιτικά συνειδήσεων, δε θα υπήρχε χωρίς το «κάτω μέρος» της πλατείας στο οποίο κυριαρχούσαν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού. Κάτω από ένα «αντιμνημονιακό περίβλημα» χωρούσε κάθε καρυδιάς καρύδι. Όχι μόνο συσκότιζαν τα ταξικά


 χαρακτηριστικά της επίθεσης, αλλά καλλιεργούσαν τη λογική ότι ο εργάτης μπορεί να βρεθεί δίπλα δίπλα με τον εργοδότη του ενάντια στην «κλεπτοκρατία», την Μέρκελ, και τους «300 της Βουλής».
Αυτή η «αντιμνημονιακή ρητορική» συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός αντιδραστικού ρεύματος. Λειτούργησε σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ όπου ξεπλύθηκαν αντιδραστικές δυνάμεις για να πλασαριστούν σαν αντισυστημική δύναμη. Το «όλοι μαζί» ενάντια στα μνημόνια, έγινε παραπέτασμα πίσω απ' το οποίο κρύφτηκαν δυνάμεις που ψάρευαν σε θολά νερά, υπηρετώντας σκοπιμότητες εχθρικές προς τα συμφέροντα του λαού, όπως η Χρυσή Αυγή.
Ήταν πολλά τα κοινά χαρακτηριστικά όλων αυτών των δυνάμεων: Η έχθρα προς το οργανωμένο, ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, που το έφερναν σε αντιπαράθεση με το «αυθόρμητο», που όμως καθοδηγούνταν από «ανώνυμα» μεν, καλά οργανωμένα δε, καλέσματα στα οποία πρωταγωνιστούσαν και τα αστικά ΜΜΕ. Περιώνυμη γραφίδα του αστικού Τύπου έγραφε ότι η αξία των «αγανακτισμένων» είναι «κυρίως ότι απέδειξαν ότι η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόμη και η διαμαρτυρία ή η αμφισβήτηση, μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ...».
Το «έξω τα συνδικάτα» πακέτο με το «έξω τα κόμματα» δεν ήταν άσχετα συνθήματα με την εκκωφαντική σιωπή όλων ως προς το «μετά», στο πού βρίσκεται η διέξοδος. Άλλωστε, δεν ήθελαν να υποδείξουν διέξοδο στο λαό, αλλά να συσκοτίσουν την ύπαρξη αυτής που υπηρετεί τα συμφέροντά του και που πρεσβεύει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Το κίνημα των αγανακτισμένων δεν είχε και δεν απέκτησε προσανατολισμό άλλον απ' τον «ακομμάτιστο». Ποιος όμως είχε συμφέρον από ένα έτσι προσανατολισμένο κίνημα; Ποιος εκτός απ' τον αντίπαλο, που απέναντι στο λαό διέτασσε ήδη όλες του τις δυνάμεις, εννοείται και τα κόμματά του με συγκεκριμένη πολιτική και στρατηγική.
Αυτό επιβεβαίωναν τα πανομοιότυπα σχόλια στελεχών των πολιτικών κομμάτων: «Σαφώς και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από αυτά τα κινήματα, στο βαθμό που είναι αυθόρμητα, αυθεντικά και δεν καπελώνονται από κομματικές ταμπέλες και κομματικές ή άλλου είδους ιδεολογίες, παρατάξεις ή συμφέροντα (...) ο κόσμος έχει δικαίωμα να εκφράζει τη βούλησή του και μάλιστα μέσα από τέτοιες κινήσεις που είναι ειρηνικές και αμφισβητούν συλλήβδην το πολιτικό σύστημα»! - Γ. Πεταλωτής, τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Ο αρχηγός της ΝΔ Αντ. Σαμαράς: «Το κίνημά τους είναι ειρηνικό, ακομμάτιστο, ενωτικό και πανεθνικό. Κρατάνε ελληνικές σημαίες. Όπως πάντα, ο λαός στις δύσκολες στιγμές του πυκνώνει τις τάξεις του γύρω από τη σημαία του που εκφράζει ενότητα και αγώνα».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας: «Δεν εντάσσεται σε πανό κομμάτων, οργανώσεων ή συνδικάτων και επίσης έχει παλλαϊκά χαρακτηριστικά (...) Είναι ένα κίνημα ελπιδοφόρο, μια εκδήλωση της λαϊκής αγανάκτησης», «τομή στα μεταπολιτευτικά χρονικά». Πάλι καλά, γιατί το 2008 χαρακτήριζαν το σπάσιμο της βιτρίνας «επανάσταση». Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πάντως κρύψει τον ευσεβή του πόθο το κίνημα αυτό να «μπορέσει να καταλήξει κάπου και από εκεί ενδεχομένως να προκύψει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας»! Να λειτουργήσει δηλαδή σαν καταλύτης στα σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού και σαν μοχλός που θα σπρώξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε αναβαθμισμένη θέση.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης: «Οι πολίτες διεκδικούν την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και όχι του κομματικού».
Είναι φανερό ότι αποθέωναν το δήθεν αυθόρμητο και ακομμάτιστο γιατί ήταν ένα κίνημα που υπηρετούσε το «ενιαίο κόμμα» της αστικής τάξης, διαμορφώνοντας παράλληλα εχθρική στάση απέναντι στον αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό. Εκθείαζαν τους αγανακτισμένους αυτοί που με την πολιτική τους πυροδοτούσαν τη λαϊκή οργή, οι ίδιοι που έστελναν τα ΜΑΤ απέναντι σε απεργούς εργάτες ακόμα και σε συνταξιούχους. Ανάμεσά τους ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, που ενώ μόνο καλά λόγια είχε για την πλατεία Συντάγματος, χαρακτήριζε «εξαλλοσύνες» τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και δήλωνε ότι «η ανάπτυξη γίνεται με όρους κοινωνικής ειρήνης», διά στόματος Αλ. Τσίπρα. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που άδραξε την ευκαιρία να σερβίρει την άποψη ότι οι απεργίες δεν «τραβάνε» και ότι είναι κρίμα να χάνουν οι εργαζόμενοι μεροκάματο, άρα θα πρέπει το εργατικό κίνημα να σκεφτεί νέες μορφές πάλης τύπου απογευματινών συγκεντρώσεων. Μορφές που ευχαρίστως θα σπονσοράρουν οι ίδιοι οι εργοδότες, αν πρόκειται να γλιτώσουν έστω μιας ημέρας κέρδη.
Όλοι αυτοί υπονόμευαν, υπέσκαπταν τη μόνη δύναμη που αποτελεί αντίπαλο δέος και ως τέτοιο μπορεί να αντιμετωπίσει και να συντρίψει φασιστικά εγκληματικά μορφώματα τύπου «Χρυσής Αυγής»: Το εργατικό λαϊκό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό. Πρόσφεραν κι απ' αυτή την άποψη καλές υπηρεσίες στο μόρφωμα για το οποίο σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και πάνω απ' όλα φυσικά υπηρεσίες στο γεννήτορά του, την αστική εξουσία, στους καπιταλιστές.
Το ΚΚΕ δεν χάιδεψε αυτιά, με αίσθημα ευθύνης και εμπιστοσύνης απευθύνθηκε στα λαϊκά στρώματα που κινητοποιούνταν, επισημαίνοντάς τους ότι οι αγώνες που δε στοχεύουν στους υπεύθυνους και τις αιτίες δεν μπορούν να φέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα. «Είναι ενθαρρυντικό στοιχείο να βρίσκεται λαός και νεολαία στο δρόμο διαδηλώνοντας τη συσσωρευμένη οργή του. Μπορεί να διαμορφώσει ένα κλίμα πιο ουσιαστικής αγωνιστικής ανάτασης, αν μετεξελιχθεί σε πιο αποφασιστική συμμετοχή στο οργανωμένο ταξικό λαϊκό κίνημα που παλεύει για να αποκρούσει και να ανατρέψει τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική και όχι να αλλάξουν τα πρόσωπα στην κυβέρνηση ή να γίνουν μικροδιορθώσεις στα μνημόνια των μονοπωλίων» σημειωνόταν σε ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στις 7 Ιούνη 2011.
Το ΚΚΕ εφιστούσε στο λαό την προσοχή ως προς τις κολακείες και τα «αγκαλιάσματα» των αστικών κομμάτων, των ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, διάφορων μηχανισμών και ομάδων που παριστάνουν τους ανεξάρτητους και ακομμάτιστους. Τον προειδοποιούσε πως η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι μηχανισμοί του συστήματος έχουν κάθε λόγο να μείνει θολή η αυθόρμητη μαζική αγανάκτηση κι από ένα σημείο και μετά να μετατραπεί σε μοιρολατρία και υποταγή. Υπογράμμιζε πως η αγανάκτηση από μόνη της δε φοβίζει την πλουτοκρατία γιατί γνωρίζει ότι χωρίς οργάνωση και ταξική συνειδητοποίηση δεν μπορεί να γίνει επικίνδυνη γι' αυτούς η λαϊκή αγωνιστική δράση.
Αντίθετα, σημειωνόταν, «επιδιώκουν να την αξιοποιήσουν προκειμένου να σπρώξουν τα κόμματα εξουσίας σε πιο αντιδραστικές και επιθετικές θέσεις. Στο όνομα των "ικανών, άξιων και τίμιων πολιτικών" και με αφορμή τις λαϊκές αντιδράσεις, προετοιμάζουν το έδαφος, ώστε αν το σημερινό κυρίαρχο πολιτικό σύστημα αποδειχτεί ανίκανο να διαχειριστεί το λαϊκό παράγοντα, να προχωρήσουν σε μεταμφίεσή του, στη δημιουργία νέων αστικών κομμάτων, ώστε να κερδίσουν χρόνο».
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απαντούσε και στα συνθήματα που αντηχούσαν στην πλατεία Συντάγματος, σημειώνοντας: «Τα γνωστά καλλιεργούμενα επιφανειακά και λαϊκίστικα συνθήματα "κλέφτες", "ψεύτες", απαλλάσσουν τον πραγματικό ένοχο, την πλουτοκρατία που ληστεύει νόμιμα το λαό και το φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας. Τα σκάνδαλα, ο χρηματισμός πολιτικών των κομμάτων του συστήματος, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που φέρνει δεινά στο λαό και όχι αιτία. Δίνουν συγχωροχάρτι στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και άλλων κομμάτων που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα για ιδεολογικούς λόγους κι ας μην έχουν κλέψει.
Τα αντιδραστικά συνθήματα "έξω τα κόμματα, τα συνδικάτα", που προβάλλουν ορισμένα κέντρα και θέλουν να αποκτήσουν απήχηση στο λαό, έχουν ως κύριο στόχο να μπερδέψουν τις λαϊκές συνειδήσεις. Έτσι έχουν τη δυνατότητα η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα να ερμηνεύουν το μήνυμα της διαμαρτυρίας με διαφορετικό τρόπο και όπως τους συμφέρει. Να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι με τους υπεύθυνους το ΚΚΕ, που αποκάλυψε και αντιπάλεψε με συνέπεια την πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ (...) Να κρύψουν ότι οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ παλεύουν σταθερά και πρωτοπόρα για το δίκιο των εργαζομένων, σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ».
Καλούσε δε το λαό για να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, «να βγάλει σωστά συμπεράσματα, να κατανοήσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, του χρέους, των κλιμακούμενων μνημονίων, να δει καθαρά ότι οι υπεύθυνοι είναι η πολιτική, τα κόμματα και η ΕΕ που υπηρετούν την κερδοφορία και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (...) Η γενική απαίτηση "κάτω το μνημόνιο" επί της ουσίας δε λέει τίποτα, αν δε γίνει αφετηρία για την παρεμπόδιση κάθε αντιλαϊκής πολιτικής, αν δε συνοδεύεται με "κάτω τα μονοπώλια, η ΕΕ και τα κόμματα που τα υπηρετούν"».
Και με έμφαση επεσήμανε πως «οι εργατικοί λαϊκοί και νεανικοί αγώνες σήμερα, για να έχουν αποτέλεσμα και τη δύναμη να ορθώσουν εμπόδια στα κλιμακούμενα βάρβαρα μέτρα, πρέπει να στοχεύουν τους υπεύθυνους για τα λαϊκά δεινά, που είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η ΕΕ και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Να διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματα, να στοχεύουν σε αναγκαίες ριζικές αλλαγές που χρειάζονται στην οικονομία και στην εξουσία, ώστε η ανάπτυξη να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου».

Απολύσεις, που προφανώς οι οπορτουνιστές θεωρούν … δίκαιες !!!

Σε 18 νέες απολύσεις εργαζομένων από όλα τα τμήματα προχώρησε σήμερα ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (NEA, ΒΗΜΑ, in.gr, MEGA κ.ά.).

Οι απολύσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια των 30 προηγούμενων απολύσεων που έγιναν στα τέλη Αυγούστου, ενώ μέχρι τα τέλη του χρόνου αναμένεται να έχουν ξεπεράσει τις 150.

Υπενθυμίζεται ότι ο ΔΟΛ με ανακοίνωσή του, που δημοσιοποιήθηκε και στην ιστοσελίδα του Χρηματιστηρίου Αθηνών, γνωστοποίησε τη «συγχώνευση λειτουργικών τμημάτων και εταιρειών», την «πώληση ή διακοπή ζημιογόνων δραστηριοτήτων» και τη «δραστική περικοπή του κόστους».

Πράγμα που όπως εξηγεί παρακάτω σημαίνει: «Μείωση του “εκδοτικού κόστους”, “περικοπή εξόδων”, “ενοποίηση λειτουργιών εντύπων”, “μείωση του κόστους διανομής” και μειώσεις στις αμοιβές τρίτων και της μισθοδοσίας».

Και, γιατί ο τίτλος ;;;

Μα, γιατί, δεν είδαμε και καμία αντίδραση …

Το ραδιοφωνο

Να συγκαλύψουν το συστημικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής προσπαθούν τα αστικά κόμματα

Να «θολώσουν τα νερά» για τον χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής επιχειρούν τα αστικά κόμματα, αποκρύπτοντας ότι το ναζιστικό αυτό μόρφωμα αποτελεί γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος και όχι ξένο σώμα.
Στην αποπροσανατολιστική αυτή εκστρατεία πρωτοστατεί ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης ο οποίος σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής» χαρακτηρίζει την Χρυσή Αυγή «συνονθύλευμα νεοναζιστικών, φασιστικών, παγανιστικών και λούμπεν στοιχείων του υποκόσμου, το οποίο με τον μανδύα του ''αντισυστημικού'' και του ''αντιμνημονιακού'' προσπάθησε να αλώσει κάθε τομέα κοινωνικής δράσης».
Με στόχο να κρύψει το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή «ανδρώθηκε» στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας δηλώνει ότι «το νεοναζιστικό μόρφωμα είναι αντίπαλος της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και όχι κάποιου μεμονωμένου κόμματος».
Ο Νίκος Δένδιας υποστηρίζει ότι ο Πρωθυπουργός «έδωσε από την πρώτη στιγμή σαφείς εντολές για την καταπολέμηση της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής».
Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις ευθύνες της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων που ανέχτηκαν τη δράση της Χρυσής Αυγής και σε πολλές περιπτώσεις αναγόρευσαν σε επίσημη πολιτική τους ακόμα και τα συνθήματα της.Προεκλογικά και μετεκλογικά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υπόσχονταν ότι θα «ελευθερώσουν» τις πόλεις από τους μετανάστες, ενώ με τη θεωρία των δύο άκρων αθώωναν τη φασιστική δράση.
Άλλα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να παρουσιάσουν την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής ως υπερταξικό ζήτημα που μπορεί να συνενώσει όλα τα κόμματα του «συνταγματικού τόξου».
Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Real News» ο Υπουργός Εσωτερικών προτείνει «να κατέβουν όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου με κοινό υποψήφιο στις περιφέρειες σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνουν συμπληρωματικές εκλογές, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής».
Ο Γιάννης Μιχελάκης ανακοινώνει ότι το πρωί της Δευτέρας θα κατατεθεί στη βουλή η νομοθετική ρύθμιση που θα αναστέλλει την κρατική χρηματοδότηση σε κόμματα που εμπλέκονται σε εγκληματικές ενέργειες.

Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο;


Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή... 

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 1ο: Έχει ακόμα υποστηρικτές η αφελής και αστεία θεωρία που διατείνεται ότι «το κράτος είναι μπάχαλο»; Το κράτος, αντιθέτως, διαπιστώσαμε ότι δουλεύει ρολόι. Όταν θέλει είναι πανταχού παρόν. Μπορεί, για παράδειγμα, τα ταμεία ανεργίας του κράτους να μη δουλεύουν καλά, αλλά οι υπερκοριοί του κράτους δουλεύουν στην εντέλεια. Μπορεί τα γραφεία επιθεώρησης εργασίας να μη δουλεύουν καθόλου, αλλά οι μηχανισμοί παρακολούθησης, φακελλώματος, συλλήψεων, δουλεύουν ολημερίς. 

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 2ο: Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Αλλά ποιό λόγο άραγε είχε το κράτος και δεν αντιδρούσε;  Μάλιστα, αντί να προστατεύει την κοινωνία από τη Χρυσή Αυγή, κατηγορούσε την κοινωνία και συκοφαντούσε  τους λαϊκούς αγώνες, ανεμίζοντας τη σημαία της θεωρίας των «δυο άκρων». Τί να υποθέσουμε; Ότι το κράτος δεν αντιδρούσε γιατί η Χρυσή Αυγή ήταν, τελικά, χρήσιμη στο κράτος; Ότι την άφηνε να υπάρχει ώστε να παίζει με τη θεωρία των «δυο άκρων»;

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 3ο: Από τη στιγμή που το κράτος αντέδρασε, πάλι κάποιος λόγος θα υπήρξε για να αντιδράσει, δεδομένου ότι πολύ καιρό πριν -αν και θα μπορούσε- δεν το έπραξε. Γιατί; Περίμενε πρώτα να δολοφονήσουν; Αλλά τότε η προηγούμενη δολοφονία στα Πετράλωνα του μετανάστη ήταν λιγότερο δολοφονία; Τί να σκεφτούμε; Μπας και το κράτος έδρασε τώρα, πολύ απλά γιατί τώρα είναι που του χρειάζεται πια όχι μια ανεξέλεγκτη (με την ανοχή του κράτους) Χρυσή Αυγή, αλλά μια «εξαρθρωμένη από το κράτος» Χρυσή Αυγή;   

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 4ο: Το προηγούμενο διάστημα τέθηκαν στο λαό από το κράτος και από τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν πολλά και απειλητικά διλήμματα. Από το «μνημόνιο ή χάος» μέχρι το «μνημόνιο ή τανκς».  Προφανώς δεν θα ήταν ευχάριστο για το κράτος και για τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν  να πάει ο λαός σε εκλογές, έχοντας στο μυαλό του τη φτώχεια του, την ανεργία του, την εξαθλίωσή του. Αντί για τα προηγούμενα, ένα δίλημμα του τύπου «ή Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο», μάλλον θα ήταν προτιμότερο για όσους ετοιμάζουν το... Τρίτο Μνημόνιο. 

Ερώτημα (και εν αναμονή του συμπεράσματος) 5ο: Ο λαός θα επιτρέψει σε όσους του έχουν επιβάλει δύο μνημόνια παριστάνοντας τους «σωτήρες», να του επιβάλουν και τρίτο παριστάνοντας μάλιστα αυτή τη φορά και τους «αντιφασίστες»;  

AΠOKΛEIΣTIKO! Αυτοί είναι οι αντιφασίστες εξάρθρωσης της νεοφασιστικής χρυσής αυγής...

Πρόκειται για τους αντιφασίστες της ακροδεξιάς κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που έβαλαν ένα τέλος στη δράση της χρυσής αυγής και δεν έχουν καμία σχέση μαζί της!

Αλ.Τσίπρας: Η σύλληψη των ναζί είναι νίκη της δημοκρατίας και του αντιφασιστικού κινήματος! Ναι, το είπε ο νεαρός ηγέτης! Ρε δεν υπάρχει δίπλα του ένας αριστερός και διαβασμένος; Εμπρός για τον σοσιαλισμό με τα ΜΑΤ, την αντιτρομοκρατική, τους Δένδια, Λαζαρίδη, Βορίδη, Άδωνη και τ' άλλα τα παιδιά!

Οργίστηκαν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα... λέει o η γέτης της ροζ κυβερνητικής αριστεράς κι η μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σήκωσε το λάβαρο του αντιφασισμού!
Δεν υπάρχει ένας/μία αριστερός/αριστερή δίπλα στον νεαρό ηγέτη, να του πει ότι πρέπει να διαβάζει και κανένα βιβλίο... κάπου κάπου;
Ο νεοναζισμός κι ο νεοφασισμός τσακίζονται με περισσότερη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ υποστήριξης των αδυνάτων!
Όταν οι μνημονιακές δυνάμεις φορούν αντιφασιστικό φερετζέ έχουν...
μόνον κέρδη: διατήρηση του μνημονιακού καθεστώτος.
Κύριε Αλέξη,
οι δύο εκατομμύρια άνεργοι, οι 5.000 αυτοκτονίες, τα παιδιά που στο σχολείο (σε όσα σχολεία δεν έχουν κλείσει) που πέφτουν από ασιτία, τα Νοσοκομεία που κλείνουν... θα τσακίσουν τον φασισμό αν εξαλειφθούν!
Και φυσικά αυτοί που παραβιάζουν καθημερινά το δικό τους αστικό Σύνταγμα, δεν μπορούν να γίνονται με τη δική σου βούλα αντιφασίστες!

Δεν είναι όνειρο τρελό... Δεν είναι ουτοπία... Το 'πε κι ο Αλέξης... Απ' το θεριό του φασισμού θα μας σώσει η ασυνομία!

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

"Εγγονάκια" Ταμγατασφαλιτών, Τσιράκια του Κεφαλαίου, Δολοφόνοι

ΣΑΚΣΕΣ ΣΤΩΡΗ... Οι πανηγυρισμοί για τη «νίκη της Δημοκρατίας» είναι αντίστοιχης αξίας με εκείνους για το πρωτογενές πλεόνασμα...

Εντάξει, τον είδαμε. Τον βλέπετε. Σας κάνει για ικανό να στήσει και να διαχειριστεί το πολιτικό εύρος του νεοναζισμού στην Ελλάδα; Δηλαδή, τον έχετε ικανό να διαχειριστεί επικοινωνιακά τους λόγους που έφεραν στη «Χρυσή Αυγή» τα ποσοστά της; Φυσικά, ούτε η φάτσα και ο λόγος του Γεωργίου Παπαδόπουλου έπειθε ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί μια χούντα. Από την πρώτη στιγμή, όμως, ήταν γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος υπήρξε το πρόσωπο των «από πίσω». Εντολοδόχος ήταν.
Επικίνδυνος ο Μιχαλολιάκος, συμφωνώ. Επικίνδυνος γι’ αυτό ακριβώς που κατηγορείται: για εγκληματική συμμορία. Φυσικά και θα χαρώ αν... μπουν στη φυλακή και λιώσουν εκεί μέσα. Για τους φόνους που έκαναν, τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα. Όμως τί ακριβώς τελειώνει αν διαλυθεί η «Χρυσή Αυγή»; Η δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης, που εύκολα αύριο θα αντικατασταθεί από μια «Χρυσή Κλωστή» ή μια «Μαύρη Αυγή». Το ερώτημα που παραμένει είναι αν νικήθηκε ο φασισμός και οι πρακτικές του.
Εν ολίγοις, μήπως νικήθηκαν οι συνθήκες που δημιούργησαν την ξενοφοβία; Όχι, φυσικά. Νικήθηκαν οι συνθήκες αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και η εκδικητικότητα εναντίον του που δημιουργείται σε απεγνωσμένους πολίτες; Νικήθηκε η ευνοϊκή συμπεριφορά απέναντι σε εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες; Νικήθηκε η δύναμη των τραπεζών που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό δανειοληπτών που έχασαν τα πάντα; Νικήθηκε η ατιμωρησία της πολιτικής τάξης; Όχι, φυσικά. Ε, όταν δε νικιούνται οι συνθήκες που στέλνουν τους πολίτες στην αγκαλιά ακροδεξιών «εκδικητών» και «σωτήρων» είναι μάταιο να πανηγυρίζεις πολιτικές νίκες.
Ο Μιχαλολιάκος ήταν υπεύθυνος για «διέγερση σε βιαιοπραγίες ή μίσος». Όμως τί το διαφορετικό έκανε ο πρωθυπουργός όταν έδινε το σύνθημα για την «ανακατάληψη των πόλεών μας» ρίχνοντας το ανάθεμα σε όλους τους μετανάστες γενικώς και αορίστως; Ο Μιχαλολιάκος έδινε εντολές για εκβιασμούς. Όμως τί διαφορετικό κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά όταν εκβιάζει πολίτες πως αν δεν έχουν να πληρώσουν θα μπουν φυλακή ή όταν εκβιάζει επιχειρήσεις πως αν δεν «τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς τους» θα τους πάρει το ΑΦΜ;
Ο Μιχαλολιάκος έδινε πολιτική κάλυψη στα τάγματα εφόδου του που άνοιγαν ανενόχλητοι κεφάλια. Μα τί διαφορετικό κάνει ο Σαμαράς όταν προσφέρει κάλυψη στην αστυνομική βία που ανοίγει τα κεφάλια όσων τολμήσουν να κατεβούν σε πορεία, που κάνει πογκρόμ προσαγωγών υπόπτων με κριτήριο την εμφάνισή τους, που δέρνει και βασανίζει μέσα σε κρατητήρια;
Μα τι είναι αυτά που λέω; Ο Σαμαράς είναι εκλεγμένος! Μα και ο Μιχαλολιάκος ήταν. Εκτός κι αν το δικαιολογημένο ποσοστό βίας και αυθαιρεσίας είναι ανάλογο του ποσοστού που παίρνει ο κάθε αρχηγός στις εκλογές. Μα η αστυνομία είναι θεσμός! Μα και οι χρυσαυγίτες που χτυπούσαν και πετούσαν πέτρες, δίπλα στο θεσμό το έκαναν, όλοι τα βλέπουμε.  Μα η Δικαιοσύνη λειτούργησε! Ναι, όμως με εντολή της κυβέρνησης και αυτό δε δίνει καμία αίσθηση ανεξαρτησίας της. Μα έστω, η κυβέρνηση αντέδρασε. Ναι, από τη στιγμή που έδωσαν την εντολή οι Βρυξέλλες φτάνοντας στο σημείο να απειλήσουν και με απώλεια της προεδρίας της Ε.Ε.
Μα ταυτίζω την κυβέρνηση με τη «Χρυσή Αυγή»; Μπα; Γιατί όχι; Εδώ ο Σαμαράς ταύτισε την αξιωματική αντιπολίτευση, τις ομάδες αντεξουσιαστών και όλους τους προοδευτικούς πολίτες  με τη «Χρυσή Αυγή», βαφτίζοντάς τους «άλλο άκρο». Εδώ ο Σαμαράς βάφτισε «άλλο άκρο» τους κατοίκους που υπερασπίζονται τη ζωή τους στις Σκουριές. Εδώ ο Σαμαράς ταύτισε το γιαούρτι με το μαχαίρι, γιατί να μην έχω το δικαίωμα να ταυτίσω την κυβέρνησή του με τη «Χρυσή Αυγή»; Άλλωστε, δεν ήμουν εγώ που υπέθαλπτα τη βία της «Χρυσής Αυγής» και την άφηνα ατιμώρητη για τον τρόμο που σκορπούσε, ούτε είμαι έτοιμος να κερδίσω ψηφοφόρους της «Χρυσής Αυγής» εξαγνίζοντάς τους με την αγιαστούρα της «επιπόλαιας επιλογής».
Οι πανηγυρισμοί για τη «νίκη της Δημοκρατίας» είναι αντίστοιχης αξίας με εκείνους για το πρωτογενές πλεόνασμα. Το χωράφι του φασισμού είναι καλά οργωμένο. Σπόροι υπάρχουν αμέτρητοι. Το τηλεοπτικό show του Μιχαλολιάκου με χειροπέδες δεν έπιασε καλή τηλεθέαση. Αν δεν είναι ο Μιχαλολιάκος, θα είναι κάποιος άλλος που θα κάνει τη βρώμικη δουλειά μέχρι να τον φάει κι εκείνον η αλαζονεία του. Μέχρι να πιστέψει κι εκείνος ότι είναι πιο δυνατός από τα αφεντικά του. Ηλίθιοι υπάρχουν. Πρόθυμοι ακόμη περισσότεροι να καλύψουν τη δουλειά της «Χρυσής Αυγής» στην περίπτωση που χαθεί από το προσκήνιο. Ο φασισμός δε χρειάζεται να έχει τη φάτσα του Μιχαλολιάκου για να σε καταπιεί. Μπορεί να έχει και το χαμογελαστό πρόσωπο ενός ανύπαρκτου success story.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ Α.Ε ΠΡΟΣΕΧΩΣ

 



Η φιέστα της Χ.Α έχει επισκιάσει πολλά γεγονότα αυταρχισμού της κυβέρνησης. Ένα τέτοιο γεγονός είναι η παρέμβαση εισαγγελέα στις υποθέσεις που αφορούν την τριτοβάθμια εκπαίδευσης με τις αναστολές που έχουν κηρύξει πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας λόγω του καθεστώτος διαθεσιμότητας που εφαρμόζεται στο δημόσιο , η κυβέρνηση εφαρμόζει για άλλη μια φορά το δόγμα «νομός και τάξη» θέλοντας να προχωρήσει ακάθεκτη στην αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και να αρχίσει σιγά σιγά η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Με αφορμή όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί, που σαφώς επιδεινώνει τις σπουδές των φοιτητών που προέρχονται από λαϊκές οικογένειες ,ξεπετάγονται φωνές «λογικής» που επιτίθενται στον αγώνα των διοικητικών (εδώ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.paideia&id=27958) και ταυτόχρονα προβάλουν το «σωστό» δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση (εδώ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.paideia&id=27990). Παρουσιάζουν τους πρυτάνεις, που υποτίθεται ότι αντιστέκονται (άσχετα που αυτοί δεν αντιστάθηκαν ούτε το σχέδιο «Αθήνα» ούτε στις αξιολογήσεις και έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθύνη για την τωρινή κατάσταση ) ως επαναστάτες του κακού δημόσιου πανεπιστημίου. Θέλουν τα κόμματα έξω από τις σχόλες (φυσικά όχι όλα αλλά αυτά που δεν συμφωνούν με τα επιχειρησιακά σχεδία τους)  και στρώνουν το χαλί στις εταιρίες με τα πλέον αντιδραστικά ιδεολογήματα όπως :
«Λοιπόν, άκου μικροαστέ, και συνειδητοποίησε πως χειρότερο πανεπιστήμιο, απ΄ αυτό που έχεις σήμερα, δεν γίνεται. Μη φοβάσαι το ιδιωτικό γιατί δεν πρόκειται ούτε να σε αποκλείσει, ούτε να σου ζητήσει περισσότερα λεφτά απ΄ ό,τι πληρώνεις σήμερα. Ενημερώσου και δες τι γίνεται σε άλλες χώρες. Στα ιδιωτικά πανεπιστήμια υπάρχουν χορηγοί -δεν είναι τέρατα, ιδρύματα, φορείς και επιχειρήσεις είναι- υπάρχει έρευνα που πληρώνεται, υπάρχουν υποτροφίες, υπάρχει σύστημα εξετάσεων -μπορεί και πανελλαδικές-, υπάρχουν επιστήμονες που δεν συνδικαλίζονται… φοιτητές που δεν ανέχονται σχέση με κόμματα, υπάρχει καθαριότητα, σεβασμός, συλλογικότητα, σύνδεση με την αγορά. Αυτό το τελευταίο άκου το καλά και πρόσεξε το. Γιατί χωρίς αγορά, επιστήμη, ειδικότητα και επάγγελμα δεν υπάρχει! Η αγορά δίνει το χρήμα, η αγορά ανοίγει δουλειές, η αγορά φτιάχνει νέες ανάγκες κι επαγγέλματα

       Άρα μας λένε ότι δεν γίνεται να σπουδάσουμε κάτι που μας αρέσει και το αγαπάμε εφόσον το κεφάλαιο δεν μπορεί να έχει τα κέρδη που θέλει από τον συγκεκριμένο τομέα και ότι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό γιατί γίνεται στο εξωτερικό. Μας λένε ξεκάθαρα ότι εάν δεν έχεις λεφτά δεν πρόκειται να σπουδάσεις.

Κανένας νέος, φοιτητής, σπουδαστής δεν πρέπει να δεχτεί όλα αυτά που ετοιμάζουν στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πρέπει όλοι οι φοιτητές να οργανώσουν την πάλη μαζί με τους καθηγητές και διοικητικούς  τους και να φωνάξουν  «ΕΞΩ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ». Είναι τραγικό ένας νέος να δέχεται να προσαρμόζει την ζωή του με βάση τις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου και όχι με τα δικά του θέλω.. 

Αντι-αντιφασιστική συναυλία συμπαράστασης στους διωκόμενους συμμορίτες

ΚΑΣΝΕΣΗΣ - ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ - Chemtrails

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Για τα περί «πολιτικής βίας».Επίκαιρο άρθρο από τον σημερινό Ριζοσπάστη.

Για τα περί «πολιτικής βίας».



Στα πλαίσια της συντονισμένης προσπάθειας των επιτελείων των αστικών κομμάτων και των αστικών ΜΜΕ να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τη δολοφονική επίθεση των χρυσαυγιτών στο Κερατσίνι εντάσσεται και όλη η κουβέντα που άνοιξαν ξανά «περί πολιτικής βίας», για «καταδίκη της από όπου κι αν προέρχεται», για «αριστερή και δεξιά βία», για την ανάγκη να πορευτούμε χωρίς «εσωτερικές διαμάχες» και «ένταση», όπως έλεγε χαρακτηριστικά πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός. Η όλη κουβέντα και τα επιχειρήματά της είναι πολυφορεμένα, αλλά αυτό δεν τα κάνει σε καμία περίπτωση λιγότερο επικίνδυνα για το λαό, αν δεν επαγρυπνεί, αν δε βλέπει τον πραγματικό στόχο που κρύβεται πίσω από τη στοχοπροσηλωμένη επαναφορά τους στο προσκήνιο.
Κι αυτός δεν είναι άλλος από το μόνιμο στόχο της αστικής τάξης - πόσο μάλλον σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και οξυνόμενου ενδοαστικού ανταγωνισμού - να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, να ταυτίσει στις λαϊκές συνειδήσεις τη δολοφονική δράση των μηχανισμών του συστήματος με την πάλη του λαού ενάντια στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, με το δικαίωμά του να περιφρουρεί τις κινητοποιήσεις του. «Σε τι διαφέρει», αναρωτιούνται οι γραφίδες και τα μικρόφωνα της αστικής τάξης, «η σφαγή ενός αντιφασίστα από το θάνατο στην πυρά τριών εργαζομένων» στη «Μαρφίν», προσπαθώντας να προκαλέσουν ανάλογους απαράδεκτους συνειρμούς. Λες και δεν ξέρουν ότι και τα δύο περιστατικά που αναφέρουν είναι «παιδιά» του συστήματος που οι ίδιοι υπερασπίζονται. Λες και δεν ξέρουν ότι το πραγματικό κοινό και στα δύο παραδείγματά τους είναι η αξιοποίηση ενάντια στο λαό μηχανισμών του συστήματος, άλλοτε συγκαλυμμένων και άλλοτε φανερών, μηχανισμών που ενεργούν άλλοτε με την προβοκάτσια όπως στη «Μαρφίν» και άλλοτε με δολοφονικά χτυπήματα όπως στο Κερατσίνι.
Μιλούν για «γιαουρτώματα και προπηλακισμούς» που τάχα «οδήγησαν στα σημερινά φαινόμενα», λες και δεν ήταν τα αστικά ΜΜΕ που πριν τις εκλογές του 2012 έδιναν αβάντα σε όλα αυτά, τα βάφτιζαν «νέο» κίνημα, για να εστιάζει ο λαός στο πολιτικό προσωπικό και να χάνει από το στόχο του το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Ωρύονται γιατί «στις αστικές δημοκρατίες το μονοπώλιο της βίας πρέπει να το έχει το κράτος», όπως κατοχυρώνεται από τα αστικά Συντάγματα. Δε μας λένε βέβαια ότι το κράτος είναι ταξικό κι ότι η βία που ασκεί δεν είναι βία... για το «κοινό καλό», αλλά για να διασφαλίζει τη διαιώνιση της κυριαρχίας της αστικής τάξης. Δε μας λένε ότι η βία του αστικού κράτους, η εργοδοτική βία στους χώρους δουλειάς και η φασιστική βία έχουν στην πραγματικότητα το ίδιο ταξικό περιεχόμενο: Την υπεράσπιση του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση εξαιτίας του σκοπού της, του ρόλου της, που είναι να αποτελεί το μαντρόσκυλο του συστήματος ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Αυτό είναι που καθορίζει και τις εγκληματικές μεθόδους και πράξεις της και όχι το ανάποδο. Η πάλη των εργαζομένων, του λαού, δεν έχει καμία σχέση με τους μπράβους του συστήματος, ούτε με τους κάθε είδους μηχανισμούς του και τις μεθόδους τους. Ο οργανωμένος λαός είναι αυτός που θα αντιμετωπίσει τη βία των φασιστών, που δε θα αφήσει κανέναν ανυπεράσπιστο απέναντι στην κρατική καταστολή και το χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων, είναι αυτός που τελικά με την πάλη του θα ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.


ΠΡΟΚΑΛΥΨΗ Η ΜΙΝΤΙΑΚΗ "ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ" ΚΑΤΑ Χ.Α. Βόμβα τρόικας: "Ανοίξτε ασφαλιστικό και μειώστε συντάξεις, εφάπαξ και επιδόματα"



Θέμα ασφαλιστικού «ανοίγει» η τρόικα και στρώνει το χαλί για να ζητήσει νέα μέτρα δις ευρώ για την περίοδο 2015-2016 που ανακύπτει χρηματοδοτικό κενό. Η απαίτηση-βόμβα των δανειστών διατυπώνεται εν μέσω μίας επικοινωνιακής καταιγίδας σε βάρος της Χρυσής Αυγής και του «πραξικοπήματος» που θα έκαναν οι Έφεδροι Καταδρομείς.
Τα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων και η προπαγάνδα που γίνεται για να αναδειχθούν τα κακώς κείμενα και να πληγεί ο Λαικός Σύνδεσμος εν’ όψει και των δημοτικών εκλογών αποτελούν ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθούν οι νέες αξιώσεις της τρόικας και να «θαφτεί» η τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση του μνημονίου.
Στα ψιλά πέρασε το ότι η τρόικα ανέτρεψε τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την ύφεση και την πήγε από το 3,8% που ήθελε το οικονομικό επιτελείο στο 4% για το 2013, όπως και το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα. Η κυβέρνηση έλεγε πώς θα φτάσει στα τέλη του έτους στα 2-2,5 δις ευρώ, αλλά οι εκπρόσωποι των δανειστών έχουν εντελώς άλλη άποψη.
Το πολύ να φτάσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 0,3%, που ισούται με 300-500 εκατ. ευρώ.
Η μη αποδοχή των θέσεων της κυβέρνησης για το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο συνιστά αποτέλεσμα «μαγειρέματος» στοιχείων αφού έβγαλαν έξω τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ, είναι αυτό που οδηγεί σε «άνοιγμα» του ασφαλιστικού και νέα μέτρα από την τρόικα. Αυτό πρακτικά σημαίνει νέες μειώσεις σε συντάξεις -επικουρικές και κύριες-, εφάπαξ και κοινωνικές παροχές.
Οι δανειστές ζητούν μετ’ επιτάσεως να υπάρξουν πρόσθετα μέτρα για τη διετία 2015-2016 βάζοντας στην ατζέντα τη «μαύρη τρύπα» 1 δις ευρώ που υπάρχει στα ασφαλιστικά ταμεία. «Φέρτε μας λίστα με τα μέτρα που θα πρέπει να πάρετε», λένε.
Η αξίωση των δανειστών προκάλεσε πανικό στην κυβέρνηση, η οποία συγκάλεσε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου και επι τέσσερις ώρες Σαμαράς, Στουρνάρας και Βρούτσης επιχειρούσαν να χαράξουν «γραμμή άμυνας», εν’ όψει της συνάντησης αύριο του πρωθυπουργού με την τρόικα.
Κυβερνητικές πηγές πάντως λένε ότι η τρόικα κάνει ότι μπορεί για να «δεσμεύει» την κυβέρνηση στη λήψη νέων μέτρων και δεν χαμπαριάζει από κοινωνικές αναταραχές ως αποτέλεσμα της φτώχιας και της ανεργίας.
Η σημερινή συνάντηση που είχε προγραμματισθεί με τον υπουργό Εργασίας και στόχευε σε αυτή ο κ. Βρούτσης να τους αναπτύξει τα επιχειρήματα του για την αύξηση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων από το «σαφάρι» της αδήλωτης εργασίας, ακυρώθηκε με πρωτοβουλία της ομάδας του κ. Τόμσεν.
Προφανώς δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα και δίνουν περιθώριο δύο εβδομάδων στην κυβέρνηση. Όταν θα επιστρέψουν στην Ελλάδα, στα μέσα Οκτωβρίου, θα πρέπει να δούν τη λίστα με τα νέα μέτρα, αλλιώς η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δει τη δόση του 1 δις ευρώ του Οκτωβρίου.
Η δόση αυτή έχει και άλλα προαπαιτούμενα. Όπως, το λουκέτο των αμυντικών βιομηχανιών στο οποίο επιμένουν οι δανειστές.
Η αλλαγή της ατζέντας στην επικαιρότητα με τη μονοπώληση του θέματος της Χρυσής Αυγής και των «παρανομιών» που έχει διαπράξει είναι οφθαλμοφανές πώς αποτελεί ένα πρώτης τάξεως προκάλυμμα για να περάσει η κυβέρνηση τα νέα μέτρα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Ο Ενγκελς στο έργο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», το δίνει με έναν εξόχως συμπυκνωμένο τρόπο. Σημειώνει:
«(...) το κράτος γεννήθηκε από την ανάγκη χαλιναγώγησης των ταξικών αντιθέσεων και επειδή ταυτόχρονα γεννήθηκε μέσα στη σύγκρουση των τάξεων αυτών, είναι κατά γενικό κανόνα κράτος της πιο ισχυρής, οικονομικά κυρίαρχης τάξεως, που με τη βοήθεια του κράτος γίνεται και πολιτικά κυρίαρχη και αποκτά έτσι νέα μέσα για την καθυπόταξη και την εκμετάλλευση της καταπιεζόμενης τάξης».
Το κράτος, με άλλα λόγια, δεν είναι κάτι το «ουδέτερο». Δεν ανήκει σε όλους. Το κράτος κατά γενικό κανόνα είναι κράτος της κυρίαρχης τάξης. Το κράτος είναι η πολιτική οργάνωση της οικονομικά κυρίαρχης τάξης που αποσκοπεί στην υπεράσπιση της υπάρχουσας κατάστασης και την κάμψη της αντίστασης άλλων τάξεων.
Το κράτος, λοιπόν, ανήκει και δουλεύει για τα συμφέροντα της τάξης των κεφαλαιοκρατών.
Το κράτος, δηλαδή, υπηρετεί τους εφοπλιστές. Τμήμα των οποίων - σύμφωνα με την «Γκάρντιαν» - χρηματοδοτεί τη Χρυσή Αυγή. Το κράτος υπηρετεί τους εργοδότες καπιταλιστές. Ανάμεσά τους κι αυτούς που χρησιμοποιούν τους «ΟΑΕΔ» της Χρυσής Αυγής για να προμηθεύονται μισθωτούς δούλους με μεροκάματα πείνας. Το κράτος υπηρετεί τους βιομήχανους. Οπως για παράδειγμα τον Μάνεση. Το κράτος υπέρ του βιομήχανου έστειλε τα ΜΑΤ εναντίον των απεργών χαλυβουργών. Η Χρυσή Αυγή λίγο νωρίτερα είχε ταχθεί υπέρ του Μάνεση...
Το κράτος έχει φυσικά και Αστυνομία. Η Αστυνομία είναι κατ' εξοχήν μηχανισμός του κράτους.
Ας δούμε τώρα μια ενδιαφέρουσα πλευρά των σχέσεων της Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή των σχέσεων του κράτους των κεφαλαιοκρατών με τη Χρυσή Αυγή:
Το 2004 ήρθε στη δημοσιότητα ένα άκρως απόρρητο έγγραφο της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας με ημερομηνία 10/12/1999. Το άκρως απόρρητο έγγραφο (δημοσιεύτηκε στα «Νέα», στις 17/4/2004), αναφερόταν στη Χρυσή Αυγή, και ανάμεσα στα άλλα έλεγε και τα εξής:
«β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους.
γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς.
δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως «αγανακτισμένοι» πολίτες.
(...)
στ) Τα περισσότερα μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές (της ΝΔ) παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους».
Το κράτος των κεφαλαιοκρατών και οι πολιτικοί του φορείς, τα κόμματα που επί των δικών τους κυβερνήσεων θύλακες του κρατικού μηχανισμού, σύμφωνα με το άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ., διατηρούσαν τόσο στενές σχέσεις με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, καλούνται να απαντήσουν:
1) Εδώ και 15 χρόνια από τη σύνταξη της παραπάνω έκθεσης, εντοπίστηκε το δίκτυο ή τα πρόσωπα της Αστυνομίας και του Στρατού με τα οποία «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις» η ναζιστική συμμορία;
2) Διαπιστώθηκε από πόσο ψηλά δίνονταν οι εντολές, όταν «η αστυνομία τους προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς»;
3) Διερευνήθηκε η παράνομη οπλοφορία των χρυσαυγιτών και η κατηγορία ότι η προμήθεια όπλων γινόταν από βουλευτές;
Κάθε λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ακόμα σημαντικότερο από τα... εσχάτως «ανακαλυφθέντα» και λεχθέντα στα ΜΜΕ για την παραστρατιωτική λειτουργία της Χρυσής Αυγής ή για τον υποκοσμιακό της χαρακτήρα, είναι εκείνα τα στοιχεία για τις σχέσεις και για τις διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με το κράτος. Με το κράτος των κεφαλαιοκρατών.
Αλλά γι' αυτά δεν ακούμε τίποτα. Αυτά - από τα ΜΜΕ των κεφαλαιοκρατών - παραμένουν επτασφράγιστα. Από την άλλη, βέβαια, ίσως και μην χρειάζεται να ακούσουμε για να εξάγουμε συμπεράσματα. Τα στοιχεία βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας. Οπως και το συμπέρασμα για το φασισμό και για τη σχέση του με το κράτος. Ενα συμπέρασμα που εδώ και καιρό έχει διατυπωθεί και έχει επιβεβαιωθεί. Θυμηθείτε τα λόγια του στιχουργού: «Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν»...
ΑΦΕΣΗ...
«Ο Πάπας κήρυξε πόλεμο στο χρήμα», αναφέρουν τα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ μετά την εμφάνιση και το κήρυγμα του ποντίφικα στη Σαρδηνία.
Εντούτοις, μην έχετε καμία αμφιβολία:
Στο πλαίσιο του (ανένδοτου, προφανώς) «πολέμου ενάντια στο χρήμα», ο Πάπας δεν προβλέπεται να βάλει λουκέτο στην περίφημη «Τράπεζα του Βατικανού». Την ιδρυθείσα επί Μουσολίνι. Την εμφανιζόμενη να εμπλέκεται με χίλια νήματα με τη διαφθορά και τη μαφία. Την κατέχουσα δισεκατομμύρια σε ακίνητη περιουσία ανά τον κόσμο, σε χρυσό, σε αρχαιολογικούς θησαυρούς κλπ.
Τέτοια «θαύματα» δε γίνονται.
Δεν αποκλείεται, πάντως, να οργανώσει ο Πάπας μια... καλή «εξομολόγηση» των ιθυνόντων της Τράπεζας. Ωστε να τηρηθεί πλήρως και το τελετουργικό για την «άφεση των αμαρτιών» τους...