Ένα νέο φαινόμενο αποκτά μαζικές διαστάσεις στην γερμανική αγορά εργασίας.
Πρόκειται για το αποκαλούμενο γερμανικό βιάγκρα εργασίας, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου. Δηλαδή φάρμακα που καταναλώνουν ολοένα και περισσότεροι Γερμανοί εργαζόμενοι, ελπίζοντας να βελτιώσουν τις εργασιακές τους επιδόσεις. Βέβαια, αυτό δεν συμβαίνει έτσι τυχαία, αλλά πατά στο έδαφος της εργασιακής ανασφάλειας, της εργοδοτικής πίεσης και εκμετάλλευσης για να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό κέρδος ξεζουμίζοντας μέχρι τέλους την εργατική δύναμη.
Σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα «ΝΤΙ ΒΕΛΤ», που δημοσιεύει στοιχεία του ΑΟΚ, του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης της Γερμανίας με 24 εκατομμύρια ασφαλισμένους, η κατανάλωση των λεγόμενων βιάγκρα της εργασίας, κατά την περίοδο 2002—2012 παρουσίασε τρομακτική αύξηση της τάξης του 300% με 400%.
Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τη χρονική περίοδο που σημειώνεται αλματώδης αύξηση τέτοιων φαρμάκων εργασιακής βελτίωσης των επιδόσεων, όπως περίπου τα άλογα κούρσας, μιλάμε για την περίοδο πριν και στις αρχές της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, με την εφαρμογή της γνωστής αντζέντας ΧΑΡΤΣ 2000. Μέσω αυτής ενισχύονται τα μέτρα τόνωσης της ανταγωνιστικότητας της γερμανικής οικονομίας, στους τομείς εργασίας, ανεργίας, Υγείας, Πρόνοιας, περίθαλψης, συνταξιοδότησης, ώστε να συντελεστεί το διαβόητο γερμανικό οικονομικό θαύμα...
Το συγκεκριμένο αυξητικό ποσοστό χρήσης τέτοιου τύπου φαρμάκων, υπολογίστηκε με βάση τις ώρες και τις ημέρες που οι Γερμανοί εργαζόμενοι κυρίως σε πολυεθνικές και τράπεζες δεν μπόρεσαν να προσέλθουν στην εργασία τους, εξαιτίας της χρήσης των εργασιακών βιάγκρα.
Ο επικεφαλής του ΑΟΚ, προειδοποιεί ότι με τους συνεχιζόμενους αυξητικούς ρυθμούς χρήσης τέτοιων φαρμάκων, σε μια δεκαετία η κατάσταση θα έχει επιδεινωθεί.
Σημειώνεται ότι οι κατηγορίες των βιάγκρα της εργασίας είναι πολλές. Αντικαταθλιπτικά, ψυχοδιεγερτικά, διάφορα που έχουν σχέση με την άνοια και την αδυναμία συγκέντρωσης. Κύριες συστατικές ουσίες τέτοιων φαρμάκων όπως είναι οι αμφεταμίνες, το σπιντ και το ΡΙΤΑΛΙΝ, γνωστότερο με την ονομασία «η κόκα των μικρών». Αυτά συνταγογραφούνται σχεδόν το ίδιο σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες, χωρίς να υπολογίζεται η εξάρτηση αλλά και οι επιπτώσεις που τα συνοδεύουν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των γερμανικών δημοσιευμάτων, η εικόνα είναι εξίσου ανησυχητική και στα γερμανικά Πανεπιστήμια όπου τουλάχιστον το 20% των Γερμανών φοιτητών και καθηγητών παραδέχεται ότι κάνει χρήση ανάλογων φαρμάκων. Συνολικά τα νούμερα της χρήσης θα είναι τώρα ακόμη μεγαλύτερα καθώς μιλάμε ότι είμαστε στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης με άγνωστη την ημερομηνία και τις συνθήκες εξόδου από αυτή, που είναι όμως βέβαιο ότι πάλι την νύφη θα την πληρώσουν πλατιά τα εργατικά, λαϊκά στρώματα. Υπενθυμίζεται ότι η εργασιακή ανασφάλεια στη Γερμανία ενισχύεται από την εφαρμογή του συνόλου της αντιλαϊκής πολιτικής με χαρακτηριστικό το παράδειγμα των λεγόμενων μίνι τζομπς, της μισοαπασχόλησης και του μισθού των 400 και 500 ευρώ δηλαδή, για τουλάχιστον 7,5 εκατομμύρια Γερμανούς, χωρίς να υπολογίζονται άλλοι αντεργατικοί παράγοντες. Κάπως έτσι πάντως χτίζονται τα περιβόητα καπιταλιστικά οικονομικά θαύματα, δηλαδή τα κέρδη του κεφαλαίου.
Αυτά είναι τα επίχειρα των θεωριών της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας, των μιγμάτων καπιταλιστικής διαχείρισης της κρίσης. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στην πλάτη του εργάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου