Του Μανώλη Αντωνίου
Όσο πιο διαχειριστικές θέσεις υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς τη μετατροπή του σε νέα σοσιαλδημοκρατία, τόσο περισσότερο θα επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από υποτιθέμενα καλέσματα στο ΚΚΕ για «συμπόρευση» ή «στήριξη», ως το τελευταίο φραστικό «φύλλο συκής» που καλύπτει τη διαχειριστική του πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιάννης Δραγασάκης, υπεύθυνος οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News» της περασμένης Κυριακής, υποστηρίζει ότι το ΚΚΕ «φοβάται να συμμαχήσει με άλλες δυνάμεις και ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ»! Ο Γ. Δραγασάκης γνωρίζει τις θέσεις του ΚΚΕ, αλλά καμώνεται πως τις ξεχνάει για να ψαρέψει σε θολά νερά. Το ΚΚΕ έχει καθαρή και γνωστή πολιτική πρόταση ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όσο κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια, δεν πρόκειται να υπάρξει ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, γιατί εκείνο που πρυτανεύει είναι και θα είναι το πώς θα βγάλουν τα μονοπώλια το μεγαλύτερο κέρδος ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ έχει πρόταση για τη συμμαχία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μονομερή διαγραφή του χρέους, κατάργηση της ιδιοκτησίας των μονοπωλίων και μετατροπή τους σε ιδιοκτησία όλου του λαού που θα πάρει στα χέρια του την εξουσία. Το ΚΚΕ δε θα συναινέσει ποτέ στον εγκλωβισμό του λαού στη στρούγκα της ΕΕ, ούτε θα συμβάλει για να γίνει ο λαός χειροκροτητής κάποιας ιμπεριαλιστικής δύναμης. Αυτό είναι δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να απορρίψουν το δίπολο που στήνεται, από τη μια κυβέρνηση κεντροδεξιάς με κορμό τη ΝΔ και από την άλλη κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πολιτική του ΚΚΕ είναι στον αντίποδα με τον ευρωμονόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτός παριστάνει ότι θέλει τάχα συνεργασία με το ΚΚΕ. Εκείνο που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που θέλει η αστική τάξη από την ίδρυση του ΚΚΕ: Να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική, να εγκαταλείψει την πάλη για την αλλαγή τάξης στην εξουσία και να «αγωνίζεται» για εξουσία της πλουτοκρατίας με «ανθρώπινο πρόσωπο». Αυτό, δηλαδή, που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, κοροϊδεύοντας το λαό, γιατί καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο δεν μπορεί να υπάρξει ούτε …στη δευτέρα παρουσία. Αυτό το αποδεικνύουν περίτρανα οι συνεργασίες και συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ: Με τον εθνικισμό του Καμμένου με τον οποίο έχουν συμφωνήσει συνεργασία και στο συνέδριο του κόμματός του καταχειροκροτήθηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Ομπάμα, με τις αστικές κυβερνήσεις των καπιταλιστικών χωρών του ευρωπαϊκού Νότου… Εξάλλου, το λέει ακόμα πιο καθαρά ο Δημήτρης Παπαδημούλης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής»: «Ο κόσμος που αυτή τη στιγμή υποφέρει από ανέχεια και ανεργία απαιτεί από την ευρύτερη Αριστερά και όχι μόνο συσπείρωση παρά τις διαφορές». Δηλαδή με ποιους; Με όσους «χωράνε» στο «άλλο μείγμα» διαχείρισης της κρίσης, στο νέο σχέδιο Μάρσαλ και στο «εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης» για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και την πτώχευση του λαού…
Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να γίνει «συνένοχος» σε τέτοιες συμμαχίες που στόχο έχουν να ανακόψουν τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας για να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Ο κόσμος που αυτή τη στιγμή υποφέρει έχει ανάγκη από άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και γι' αυτό το δρόμο παλεύει το ΚΚΕ.