Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Υμνος του ΕΛΑΝ

Τυχοδιωκτισμός και ίντριγκες απ' την ηγετική ομάδα του Σύριζα;


Δεν πρέπει να δίνουμε βάση στα δημοσιεύματα των «Νέων» αλλά αν ισχύει αυτό που ισχυρίζεται σήμερα σίγουρα θα δημιουργήσει αίσθηση τουλάχιστον μέσα στις γραμμές του Σύριζα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα ακόμα από την εποχή των διερευνητικών εντολών Τσίπρας και Καμένος είχαν παρασκηνιακές συναντήσεις σε σημείο μάλιστα να συζητάν και για .. υπουργείασε περίπτωση που ο Σύριζα ερχόταν πρώτο κόμμα, άρα έπαιρνε και το μπόνους των 50 εδρών και χρειαζόταν στήριξη και από άλλο κόμμα για να σχηματίσει κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τα "ΝΕΑ" το κόμμα του Καμένου θα πρόσφερε στήριξη στον Σύριζα με αντάλλαγμα  τα υπουργεία Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών και Δημόσιας Τάξης. 

Αν πραγματικά το δημοσίευμα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα τότε ο τυχοδιωκτισμός του Σύριζα χτυπάει κόκκινο, όπως και οι ίντριγκες της ηγετικής του ομάδας αφού είναι δεδομένο ότι καμιά απ’ τις συνιστώσες του Σύριζα δεν γνώριζε το παραμικρό.

Μπογιόπουλος: Σε «λάθος πορεία» ο Περισσός... Αυτή η γραμμή «δεν περπατάει»...

Λάθος πορεία
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
μέλος ΚΟΒ «Ριζοσπάστη»

1) Αντιγράφω (Ντοκουμέντα 16ου Συνεδρίου, σελ. 71, σ. Παπαρήγα):
«Στο 15ο Συνέδριο ξεκαθαρίσαμε το εξής πράγμα: Οτι η συγκέντρωση δυνάμεων, η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος χτίζεται πάνω στην αντίθεση μονοπώλια - ιμπεριαλισμός. (...). Τι είναι ο ιμπεριαλισμός; Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Ομως, δεν μπορούμε να χτίσουμε συμμαχία στην αντίθεση καπιταλισμός - σοσιαλισμός, γιατί σημαίνει συμμαχία για τη σοσιαλιστική επανάσταση και συμμαχία για τη δικτατορία του προλεταριάτου. Αυτό δεν μπορούμε να το βάλουμε. Και δεν μπορούμε να το βάλουμε, γιατί είναι και λυμένο θεωρητικά, αλλά και...
η πείρα αυτό δείχνει». Κανένα νέο δεδομένο δεν επιτρέπει αναθεώρηση όσων θεωρητικά και εμπειρικά, κατά το 16ο Συνέδριο, είναι λυμένα. Εντούτοις στις Θέσεις γίνεται ακριβώς αυτό το λάθος: Προτείνεται οικοδόμηση πολιτικής συμμαχιών στην αντίθεση καπιταλισμός - σοσιαλισμός. Αλλά πάνω σε αυτή την αντίθεση, όπως σωστά διαπιστώναμε στο 16ο Συνέδριο, δεν χτίζεται η - στρατηγικής σημασίας για την Επανάσταση - πολιτική συμμαχιών.
2) Με αυτήν την (μη) πολιτική συμμαχιών «πλησιάζουμε» το σοσιαλισμό μόνο ως αντικατοπτρισμό. Η Λαϊκή Συμμαχία, που δεν είναι πολιτική, δεν συμμετέχει σε εκλογικές μάχες, που απορρίπτει όσους διαφοροποιούνται από το ΚΚΕ (Θέση 67), που «έχει μια ορισμένη μορφή διαμόρφωσης με τη δράση σε κοινό πλαίσιο των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ», είναι «συμμαχία» μόνο με τον εαυτό μας.
3) Η πολιτική γραμμή των Θέσεων ουσιαστικά εφαρμόζεται εδώ και χρόνια. Εχουμε ήδη δείγματα ότι δεν περπατάει: οργανωτική στασιμότητα, πτώση κυκλοφορίας «Ρ», επίπεδο ταξικού κινήματος, οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα. Ας σταθούμε στις εκλογές. Η σ. Παπαρήγα («Ρ», 22/3/2012) έλεγε: «Αντικειμενικά λοιπόν στην εκλογική μάχη το κριτήριο ψήφου προς το ΚΚΕ μπορεί και πρέπει να είναι πάνω στη συνολική του στρατηγική». Δεν συνιστά απολυτότητα να λέμε ότι «επιβεβαιώθηκε» (Θέση 48) μια στρατηγική που την αναδείξαμε ως κριτήριο ψήφου, αλλά αντί να συγκεντρώσει δυνάμεις τις μείωσε στο μισό; Βέβαια, όποτε έρχεται η κουβέντα στο εκλογικό αποτέλεσμα επαναλαμβάνουμε τα περί «κοινοβουλευτικών αυταπατών». Οχι. Αυταπάτες δημιουργούνται όταν αρνούμαστε να ερμηνεύσουμε απροκατάληπτα την ζωντανή εμπειρία από κάθε πολιτική μάχη. Τέτοια μάχη είναι και οι εκλογές. Δεν σπέρνει «κοινοβουλευτικές αυταπάτες» ο Λένιν όταν ισχυρίζεται («Γράμματα στον Γκόργκι») ότι «απ' τα αποτελέσματα των εκλογών εξαρτάται κατά πολύ και η ανάπτυξη του κόμματος».
4) Επί κρίσης, θέτοντας ως προαπαιτούμενο κάθε λαϊκής συσπείρωσης τη συμφωνία με τη θέση μας για λαϊκή εξουσία, αφήσαμε αναξιοποίητους σειρά πολιτικούς «κρίκους». Π.χ. Το «δεν πληρώνω». Εμείς είπαμε: Δεν πληρώνω, αλλά πρώτα λαϊκή εξουσία. Χρέος. Εμείς είπαμε: Οχι στο χρέος, αλλά στη λαϊκή εξουσία. Ευρώ - ΕΕ. Εμείς είπαμε: Δεν αρκεί το όχι στην ΕΕ, χωρίς το «ναι» στη λαϊκή εξουσία. Μνημόνιο. Εμείς είπαμε: Δεν φταίει το μνημόνιο, αλλά ο καπιταλισμός, η κρίση και ότι δεν έχουμε λαϊκή εξουσία. Σωστά. Ομως υπηρετείται ο στόχος της λαϊκής εξουσίας, όταν, στη μαζική πάλη για την ανακούφιση του λαού από τα βάσανά του, τίθεται σαν (διαχωριστική) προϋπόθεση; Πανομοιότυπα απουσιάσαμε από το καθήκον να παρέμβουμε στο αυθόρμητο που εκδηλώθηκε. Δεν δηλώσαμε «παρών» για τον προσανατολισμό και τη συνειδητοποίησή του. Αφήσαμε άλλους να το κατευθύνουν, να το αξιοποιούν. Από τις πλατείες που τις καταγγείλαμε από την Ισπανία κιόλας, πριν ακόμα εμφανιστούν στην Ελλάδα, μέχρι τις πατάτες. Από τις διαδηλώσεις για το μνημόνιο μέχρι τα διόδια - όταν έρχονταν άλλοι εμείς φεύγαμε.
5) Η εξάρτηση για την αστική τάξη μιας εξαρτημένης χώρας είναι το πλαίσιο προσαρμογής της στο διεθνή καπιταλισμό. Πολιτικά, η εξάρτηση για την αστική τάξη σημαίνει τη διεθνή της εγγύηση - στήριξη για την παραμονή της στην εξουσία. Η ταξική ανάδειξη του εξαρτημένου χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού δεν σημαίνει συσκότιση των ευθυνών της αστικής τάξης για τα δεινά του λαού ή απαλλαγή από αυτές, ή πολύ περισσότερο «παράθυρο» συνεργασίας με τμήματά της. Είναι πολιτική της καταδίκη. Η εξάρτηση συνιστά καταισχύνη του συνόλου της αστικής τάξης και χειροπιαστή απόδειξη ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και για το λόγο αυτό, για να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα, υποδουλώνει το λαό, σε συμμαχία με το ξένο κεφάλαιο. Αυτή η ανάλυση του Λένιν στον «Ιμπεριαλισμό», στο «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα» του Μπάτση, στο «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» του Μπελογιάννη, ισχύει ακέραια και σε συνδυασμό με τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά δεδομένα, η πραγματικότητα βοά: Η εξάρτηση της Ελλάδας βαθαίνει. Πραγματικότητα που για να έχουμε αποτελεσματική πολιτική γενικά (και ειδικά όσον αφορά τη διασύνδεση του ταξικού με το πατριωτικό) δεν γίνεται να αγνοούμε, να θολώνουμε με σχήματα περί «αλληλεξάρτησης», να μισοδεχόμαστε (ή μισοαρνιόμαστε) με φράσεις όπως «ισχυρές εξαρτήσεις», εισάγοντας έτσι στην επιστήμη του μαρξισμού το «ολίγον έγκυος».
6) «Ριζοσπάστης»: Δημοσιεύματα όπως το διήγημα για το δολοφόνο του 15χρονου, τα «πέρασε για λίγο από τον ΔΣΕ» για τον Μίσσιο, ανιστόρητες αναφορές ότι «το ΚΚΕ καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά», κείμενα όπου αντί επιχειρημάτων βρίθουν ασυνταξιών και αφορισμών, πρωτοσέλιδα όπου απουσιάζει ή υποβαθμίζεται το σημαντικό της επικαιρότητας (π.χ. θάνατος Τσάβες), δεν συνηγορούν στην εκτίμηση περί «βελτίωσής του».
ΠΡΟΤΑΣΗ: Επαναφορά - επικαιροποίηση του Προγράμματος του 15ου Συνεδρίου, συγκρότηση Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού - Δημοκρατικού Μετώπου, με κατεύθυνση την ανατροπή του καπιταλισμού. Ενα Πρόγραμμα πιο αναγκαίο κι από την πρώτη φορά που το εμπνευστήκαμε επειδή ακριβώς τα προβλήματα που επιφέρουν ο ιμπεριαλισμός, τα μονοπώλια, οι αντιδημοκρατικές εκτροπές, η αναβίωση του φασισμού, η καπιταλιστική κρίση, έχουν οξυνθεί στο έπακρο. Το ΑΑΔΜ μπορεί να οικοδομήσει αντικαπιταλιστική συμμαχία, διότι:
Πρώτον, συνδέει τώρα, σήμερα, την πάλη για το καθημερινό πρόβλημα με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
Δεύτερον, είναι πειστικό και το κατορθώνει γιατί λαμβάνει υπόψη, ειδικά στις παρούσες συνθήκες εξαθλίωσης του λαού, ότι πρώτα «Οι άνθρωποι πρέπει να είναι σε θέση να ζουν για να μπορούν να κάνουν ιστορία» (Μαρξ - Ενγκελς, «Γερμανική ιδεολογία»).
Τρίτον, δεν παραιτείται από κανένα όπλο και από κανένα ενδεχόμενο - έστω και το πιο αμυδρό - στον επαναστατικό αγώνα, μη εξαιρουμένου του ενδεχομένου κυβέρνησης του ΑΑΔΜ, η οποία θα συνιστούσε διαστρέβλωση αν συσχετιζόταν με «στάδια», με «ενδιάμεσες εξουσίες» ή με την «αριστερή» κυβέρνηση αστικής διαχείρισης που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτον, μιας και εμείς δεν είμαστε Μπλανκιστές ώστε να αδιαφορούμε για τη λαϊκή πλειοψηφία, συνιστά επιτομή του αντικαπιταλιστικού αγώνα γιατί οικοδομεί λαϊκή πλειοψηφία, που δικό της έργο με επικεφαλής την εργατική τάξη είναι η Επανάσταση, καθώς προωθεί τις αναγκαίες συμμαχίες που δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο από τον ίδιο τον πυρήνα του πολιτικού σχεδίου ανατροπής του καπιταλισμού.

Π. Κρούγκμαν: "Η Ελληνική πολιτική ελίτ εξαθλίωσε τους Έλληνες μένοντας στο ευρώ"


"Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΠΟΧΩΡΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ"
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στο μπλογκ του στους NYT κατήγγειλε πριν λίγο ότι "Η προσήλωση της πολιτικής ελίτ της Ελλάδας στο ευρώ παρά την οικονομικά δεινά της χώρας αποδείχθηκε υπερβολικά ισχυρή" και συμπληρώνει :"Εκεί έκανα λάθος εκτίμηση, αλλά δεν το περίμενα"!
Δηλαδή ο Π. Κρούγκμαν δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα προτιμούσαν να καταστραφεί μια ολόκληρη οικονομία για να μείνει στην ευρωζώνη η Ελλάδα με απόφαση φυσικά των πολιτικών της!
Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι αν και η οικονομική ανάλυση για την Ελλάδα ήταν ορθή, αλλά "η πολιτική ελίτ της Ελλάδας προτίμησε την οικονομική εξαθλίωση παρά να βγει εκτός ευρωζώνης"...
«Τα τελευταία τρία χρόνια προέβλεπα ένα πιθανό σενάριο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ: μια τραπεζική κρίση, την οποία ακολουθούν περιορισμοί στις τραπεζικές αναλήψεις παρόμοιοι με το corralito στην Αργεντινή το 2001 και μετά -με το επιχείρημα κατά της εξόδου να έχει εξαλειφθεί- την επανεισαγωγή του εθνικού νομίσματος. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Παρά τον μεγάλο πόνο, η προσήλωση της πολιτικής ελίτ της Ελλάδας στο ευρώ παρά την οικονομικά δεινά της χώρας αποδείχθηκε υπερβολικά ισχυρή. Η ανάλυσή μου για τα οικονομικά δεν ήταν λάθος, αλλά οι πολιτικές μου προβλέψεις για τους Έλληνες πολιτικούς ήταν άστοχες», γράφει.
Που να προβλέψει ο άνθρωπος την προδιάθεση μειοδοσίας στην Ελλάδα των εγχώριων πολιτικών ανδρών και γυναικών; Όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, η Κύπρος φαίνεται τώρα να δικαιώνει το πρώτο μέρος αυτού του σεναρίου. Και όπως αναφέρει η χώρα δεν έχει πλέον κανέναν λόγο να μείνει στο ευρώ.
«Ποιος είναι ο λόγος της παραμονής στο ευρώ; Η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα του ενιαίου νομίσματος έχει φύγει. Εν τω μεταξύ, το μέλλον της Κύπρου στο ευρώ είναι ένα μέλλον αποπληθωρισμού και καταστροφικής λιτότητας. Μπορεί η ελπίδα ότι κάποια μέρα με κάποιον τρόπο θα αποκατασταθεί το status quo ante να τα δικαιολογήσει όλα αυτά;» διερωτάται ο Πολ Κρούγκμαν.

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΛΑΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΕΛΦΩΝ! Δημ. Συμβούλιο Δ. ΔΕΛΦΩΝ (29-3-2013) Καστέλλια - Αλεφάντω. - VIDEO


ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 31-3-2013
Δημ. Συμβούλιο Δ. ΔΕΛΦΩΝ (29-3-2013) Καστέλλια - Αλεφάντω
Την Παρασκευή 29-3-2013 στο Δημοτικό Συμβούλιο Δ. Δελφών μετά από πρόταση της Δημοτικής μας παράταξης, συζητήθηκε το θέμα που προέκυψε από την παράνομη αδειοδότηση εξόρυξης στη θέση Αλεφάντω των Καστελλιών Φωκίδας.
Στη συζήτηση παρενέβησαν κάτοικοι της περιοχής αλλά και εκπρόσωπος της εταιρείας που παρακολούθησε την συζήτηση μαζί με τους επιτελείς του.
Η παράταξη του Δημάρχου αρνήθηκε να επικυρώσει το ομόφωνο ψήφισμα των κατοίκων (9-3-2013) εμμένοντας στην άποψη ότι οι συνελεύσεις δεν έχουν κανένα σκοπό να γίνονται για τέτοια θέματα!!! Έτσι ίσως εξηγείται, γιατί μέχρι τώρα και παρά τα τόσα προβλήματα σε κανένα πρώην δήμο δεν έχουν γίνει συνελεύσεις. Φοβούνται την γνώμη και την άμεση ενέργεια των πολιτών.
Εντύπωση προκάλεσε επίσης το γεγονός της θετικής ψήφου μόνο 4 δημοτικών συμβούλων, σε πρόταση κατά των ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΝ ΒΩΞΙΤΟΥ!!!
Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε διευθύνσεις βίντεο μιας σειράς χαρακτηριστικών τοποθετήσεων από το δημοτικό συμβούλιο για τους πολίτες που ενδιαφέρονται .
Είμαστε σίγουροι ότι η Αλεφάντω μπορεί να γίνει η απαρχή μιας νικηφόρας πορείας. Είμαστε σίγουροι ότι οι αγκυλώσεις χρόνων και ο ραγιαδισμός θα παραμεριστούν και οι ΠΟΛΙΤΕΣ θα βάλουν την δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις και στο μέλλον αυτού του τόπου.
Εμείς σαν δημοτική κίνηση θα είμαστε σταθερά αρωγοί σε τέτοιες διαδικασίες.
http://youtu.be/rZAfI22l0sg  κάτοικοι Καστελλιών
http://youtu.be/nFUgYmHtIik  Π. Μέγκος
http://youtu.be/l8jA9Cf6E6Q  κ. Λαίνη
http://youtu.be/mPNW5cY6NcY  2 δημ. Σύμβουλοι υπέρ εταιρείας εξορύξεων
http://youtu.be/es-tTH3hL6U  ομιλία και πρόταση κατά επιφανειακών εξορύξεων κ. Γιαγκή
http://youtu.be/KN67181Rz3o  ψηφοφορία για επιφανειακές εξορύξεις.

ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ….

 

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Από την ταινία του Φριτς Λανγκ σε σενάριο Μπρεχτ «Και οι δήμιοι πεθαίνουν»


«ο κομμουνισμός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε αγώνας ανάμεσα στους άλλους. Ξεκινάει ριζικά από την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και αντιπαρατάσσεται προς όλες τις τάσεις που, παρά τις μεταξύ τους τυχόν διαφορές, είναι βασικά υπέρ της διατήρησης της ατομικής ιδιοκτησίας».

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Ο Άδωνις Γεωργιάδης τουιτάρει Indymedia!!!


Βρε, βρε πως αλλάζουν οι καιροί!!Θυμάστε τον Άδωνι, ως Βουλευτή του ΛΑΟΣ τότε να λυσσομανάει στη Βουλή και τη TV γιατί δεν κλείνει ο server τουIndymedia στο Πολυτεχνείο;;

«Κύριοι του Indymedia, τρεχάτε ποδαράκια μου γιατί σας πλησιάζουμε»είχε πει όταν είχε ψηφιστεί ο νόμος – πλαίσιο στη Βουλή ενώ με ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα θα βρεις πολλά βιντεάκια με τις κορώνες του Άδωνι ενάντια στον κόμβο της «αδιαμεσολάβητης αντι-πληροφόρησης».

Ο αντικομμουνισμός και η αντι-ΚΚΕ εμπάθεια όμως δεν τυφλώνουν μόνο αλλά τελικά απελευθερώνουν!!! Έτσι,ο Άδωνις προκειμένου να επιτεθεί στους μπολσεβίκους δεν έχει πρόβλημα να τουιτάρει το «μισητό» Indymedia και συγκεκριμένα την αναδημοσίευση της επιστολής των 4 δημοσιογράφων του «Ρ» ενάντια στο ΚΚΕ.

 O αντικομμουνισμός, το 'χω πει ξανά, είναι σαν τον ΟΤΕ ενώνει…

Τι καημός κι αυτός με το σώσιμο του …ΚΚΕ !!!

Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο από τον "Γερανό"  σχετικά με την αγωνία τόσων "καλών παιδιών" να σώσουν το Κ.Κ.Ε. από τον "κατήφορο"...
* * *

Όπου σταθείς, κι όπου βρεθείς νιώθεις μια βαριά ατμόσφαιρα για το μέλλον του ΚΚΕ. Νοιάζονται όλοι για το “καλό του κόμματος” και προσπαθούν να το …σώσουν από τα “άθλια” μέλη του, που πάνε να το διαλύσουν.Και εκείνα, τα “άθλια” μέλη, δεν πιάνουν τη “χείρα βοηθείας” που τους απλώνουν όλοι αυτοί οι “φίλοι”. Από εγωισμό; Από βλακεία; Από ασχετοσύνη; Δεν ξέρω από τι πάντως αποφεύγουν να πάρουν τη “βοήθεια”, όπως έκαναν και τις άλλες φορές που επέμεναν να κρατούν το κόμμα έξω από την “κοινωνία”, μακριά από τέτοιους τους “φίλους”.

Έτσι και προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ηλιούποληςο συμπαθής εκπρόσωπος της παράταξης του Μ-Λ ΚΚΕ (Αριστερή Πρωτοβουλία) Γιώργος Σόφης, μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα (δεν ήμουν πολύ κοντά για να δω μήπως του ‘φυγε και κανα δάκρυ) γιατί για μια ακόμα φορά, δυστυχώς όπως είπε, με την τοποθέτηση της Λαικής Συσπείρωσης, το ΚΚΕ απομονώνεται από την “κοινωνία”, βάζοντας διαχωριστικές γραμμές. Τον ίδιο καημό συχνά πυκνά εκφράζει κι ο δήμαρχος, γνωστό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και λυπάται κι αυτός για συμπεριφορά των κομμουνιστών συμβούλων και όχι μόνο, που οδηγούν το κόμμα σε λάθος δρόμους (γι αυτό την έκανε κι αυτός πριν από πολλά χρόνια από το κόμμα με ελαφρά πηδηματάκια, μόλις “λίγδωσε τ αντεράκι του” όπως λένε στα χωριά μας), την ίδια αγωνία εκφράζουν και οι δεκάδες “κοινωνικοί χώροι” που ξεφυτρώνουν κάθε μέρα σε κάθε γειτονιά. Μόνο ο …Μωραίτης δεν έχει βγει “να μας βάλει χέρι” για φραξιονισμό και αντικομμουνιστική συμπεριφορά (αλήθεια, μιας και το ‘φερε η κουβέντα, που είναι ο …επόμενος δήμαρχος; Ούτε στα δημοτικά συμβούλια δεν πατάει πια για δημόσιες σχέσεις, τόση σιγουριά πια για την εκλογή του!!!)


Βέβαια θα πρέπει να δούμε με καλύτερο μάτι αυτές τις επιθέσεις “φιλίας” ειδικά όταν έρχονται από ανθρώπους που έχουν πλούσια πείρα στη …διάλυση κομμάτων και στη συρρίκνωσή τους (δείτε πχ την …”τεράστια” δύναμη που απέκτησαν με την δική τους συμβολή, οι δικοί τους πολιτικοί χώροι μετά τις εκλογές), γιατί ως γνωστόν η καμήλα βλέπει τη δική της καμπούρα και το λέει στις άλλες!!!

Προσωπικά με έχει προβληματίσει αυτό το φαινόμενο και τριγυρίζει συνεχώς στο μυαλό μου. Λέω, ” …ρε λες να έχουν δίκιο και να θέλουν το καλό του κόμματος και εμείς οι “άχρηστοι”, μέλη και φίλοι, να μην το καταλαβαίνουμε;”.

Από την άλλη πάλι μου έρχονται στο μυαλό τι λέγανε πριν το 15ο - 16ο - 17ο - 18ο συνέδριο, πριν απ΄ όλα τα συνέδρια του ΚΚΕ. Τι λέγανε πριν τα φεστιβάλ της ΚΝΕ και μπερδεύομαι. Και τότε τον ίδιο καημό εξέφραζαν, τις ίδιες “αγωνίες”,αμέσως μετά το τέλος τους όμως, σταματούσαν αυτού του είδους την επίθεση “φιλίας” και ξεκινούσαν την ..άλλη επίθεση με τους “δράκους και τα φίδια”, με τα …”στρατόπεδα συγκέντρωσης του Στάλιν”, τα …”εκατομμύρια νεκρούς του σοβιετικού καθεστώτος” και τις άλλες “έγκυρες πληροφορίες” που έχουν από το intymedia, την iskra, την CIA, τον Σολζενίτσιν, τον Γκαίμπελς, και τα άλλα …παιδιά.

Τι φταίει όμως και έχουν τόση αγωνία; Τι βλέπουν αυτοί και δεν το βλέπουμε εμείς που είμαστε κοντά ή μέσα στο κόμμα; Τι τους ενοχλείς; Λες να τα έχουμε παρεξηγήσει αυτά τα “καλά παιδιά”;

Μήπως αυτή η “κοινωνία” που λένε, μας χωράει μέσα όλους; Λες το σύνθημα του ΣΚΑΙ “όλοι μαζί μπορούμε” να έχει βάση; Λες εκείνη η περίφημη “κοινωνία των πολιτών” να πατάει σε γερά θεμέλια; Λες το διαχωριστικό που βάζουμε για την ύπαρξη των τάξεων να είναι λάθος; Λες να μην υπάρχει διαφορά μεταξύ αστού και εργάτη; Λες, αφεντικά κι εργάτες να έχουμε τα ίδια συμφέροντα και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι; Λες να υπάρχει τρίτος δρόμος για τον σοσιαλισμό; Λες να μην φταίει το σύστημα, αλλά τα πρόσωπα; Λες να σταματήσουμε να είμαστε αντίθετoι με την ΕΕ του κεφαλαίου; Λες να μπούμε σε μια “αριστερή κυβέρνηση” μαζί με τους ΑΝΕΛ, για να …σώσουμε τη χώρα όπως σώθηκαν στην Ιταλία, Αργεντινή, Γαλλία, Ν. Αφρική και γιατί όχι στην …Κύπρο; Λες να μην υπάρχουν οι δύο Ελλάδες, της εκμετάλλευσης και της εργασίας που λέμε εμείς οι κομμουνιστές; Λες να τους ενοχλεί ότι το ΚΚΕ κάνει κανονικά τα συνέδριά του και αυτοί δεν μπορούν να κάνουν ούτε συνέδρια, ούτε φεστιβάλ νεολαίας; Λες να τους ενοχλεί το ξεμπρόστιασμα που τους κάνει το ΚΚΕ για τις κωλοτούμπες και τα “τσατσιλίκια” που κάνουν στο μεγάλο κεφάλαιο; Μπας και δεν μπορούν να σταθούν στις δυό βάρκες που πατάνε, γιατί το ΚΚΕ τους κουνάει τα νερά;

Σιγά - σιγά όμως με κάτι τέτοια ερωτήματα οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι το πιο πιθανό είναι να τους ενοχλεί η ύπαρξη του ΚΚΕ, που τους χαλάει γενικώς τη σούπα. Βλέπεις τα έχουν καταφέρει να διαλύσουν όλα σχεδόν τα ΚΚ στην δική τους Ευρωπαική Ένωση (αυτή των λαών ντε, αυτή με τα χρυσά κουτάλια!!) και αυτό το “άτιμο” το ΚΚΕ αντέχει ακόμα και απ ότι φαινεται θα αντέχει για πολλά χρόνια ακόμα, σε πείσμα των “φίλων” του.

http://geranista.wordpress.com  via Aristera sti Mitilini